ﻭﮦ ﺩﺷﻤﻦِ ﺟﺎﮞ، ﺟﺎﻥ ﺳﮯ ﭘﯿﺎﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﺍﺏ ﮐِﺲ ﺳﮯ ﮐﮩﯿﮟ، ﮐﻮﺋﯽ ﮨﻤﺎﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﺍُﺗﺮﺍ ﮨﮯ ﺭﮒ ﻭ ﭘﮯ ﻣﯿﮟ ﺗﻮ ﺩِﻝ ﮐﭧ ﺳﺎ ﮔﯿﺎ ﮨﮯ
ﯾﮧ ﺯﮨﺮِ ﺟُﺪﺍﺋﯽ، ﮐﮧ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﮨﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺟﮩﺎﮞ ﺍﺑﺮِ ﮔﺮﯾﺰﺍﮞ ﮐﯽ ﻃﺮﺡ ﮨﮯ
ﯾﮧ ﺷﮩﺮ، ﯾﮩﯽ ﺷﮩﺮ ﮨﻤﺎﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﺗِﺘﻠﯽ ﮐﮯ ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻣﯿﮟ، ﮐﻮﺋﯽ ﭘُﮭﻮﻝ ﺳﺎ ﺑﭽّﮧ !
ﺍﯾﺴﺎ ﮨﯽ ﮐﻮﺋﯽ ﺧﻮﺍﺏ ﮨﻤﺎﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﺍﺏ ﺍﮔﻠﮯ ﺯﻣﺎﻧﮯ ﮐﮯ ﻣِﻠﯿﮟ ﻟﻮﮒ ﺗﻮ ﭘُﻮﭼﮭﯿﮟ
ﺟﻮ ﺣﺎﻝ ﮨﻤﺎﺭﺍ ﮨﮯ، ﺗﻤﮩﺎﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﮨﺮ ﺑﺰﻡ ﻣﯿﮟ ﮨﻢ ﻧﮯ ﺍُﺳﮯ ﺍﻓﺴُﺮﺩﮦ ﮨﯽ ﺩﯾﮑﮭﺎ
ﮐﮩﺘﮯ ﮨﯿﮟ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺁﺭﺍ ﺑﮭﯽ ﮐﺒﮭﯽ ﺗﮭﺎ
ﺍﺣﻤﺪ ﻓﺮﺍ
No comments:
Post a Comment